Κυριακή 18 Μαρτίου 2018

Ποτέ χωρίς την κόρη μου

Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία (και δυστυχώς υπάρχουν  πάνω από 1000 παρόμοιες ιστορίες την στιγμή που διαβάζετε αυτά τα οποία γραφω..!).

Η Μπέτι Μαχμουντί, μια δυναμική γυναίκα αμερικανικής καταγωγής, παντρεύεται με τον Ιρανό Μουντί και οι συνθήκες (και η πίεση του συζύγου της) την αναγκάζουν να ταξιδέψει με την κόρη της στην Τεχεράνη. Εκεί θα τις αιχμαλωτίσει ο Μουντί ο οποίος αρχικά είχε ισχυριστεί οτι πάνε για διακοπές δύο εβδομάδων. Δεσμά, αόρατες αλλά σκληρές αλυσίδες πονάνε τα κορμιά των δύο γυναικών, βία και δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής. Τραγικές καταστάσεις οι οποίες παίρνουν σάρκα και οστά με το που αντιλαμβάνεσαι οτι αυτή η γυναίκα ζει και έχει περάσει όλα αυτά τα οποία διαβάζονται στην άνεση του σπιτιού από αναρίθμητους αναγνώστες σήμερα. Κι ένας από αυτούς ήμουν κι εγώ...

Το  "Ποτέ χωρίς την κόρη μου"  είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο το οποίο, εκτός των άλλων, φέρνει εγγύτερα τον αναγνώστη στους δύο αυτούς πολιτισμούς: Αμερικανικός και  Ιρανικός. Είναι, επίσης, αξιοθαύμαστο το γεγονός οτι ακόμα και μέσα στην κατάρρευση και στο αδιέξοδο η συγγραφέας διασώζει στιγμές χιούμορ και πετυχημένων ατακών.

Δε λείπουν εννοείται τα αντιπολεμικά μηνύματα, καθώς με την ανάγνωση του βιβλίου βιώνεις καταστάσεις πολέμου και, συγκεκριμένα, επιθέσεις βομβαρδιστικών αεροπλάνων με μια ισχυρή  πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Ακόμα και τις στιγμές στις οποίες υπάρχει η αίσθηση οτι η αφήγηση επαναλαμβάνεται και η ροή μένει στάσιμη, η Μπέτι Μαχμουντί κάνει αναδρομές στο παρελθόν εξηγώντας το πως άρχισαν όλα και έφτασαν σε αυτό το σημείο, δίνοντάς στον αναγνώστη περιθώρια να σχηματίσει μια σφαιρική άποψη.

Τι με εντυπωσίασε πέραν όλων των υπολοίπων: Ο τρόπος που εκθέτει όλους τους χαρακτήρες όχι μόνο με την παράθεση των γεγονότων, αλλά και με την τοποθέτηση της πραγματικής ονομασίας των ηρώων.

Τελικά η ηρωίδα με την κόρη της θα καταφέρει με πολύ κόπο και πόνο να στήσει και να ακολουθήσει ενα σχέδιο για να αποδράσει και να επιστρέψει στην ασφάλεια της πατρίδας της.
Ανατριχιαστικό, αγωνιώδες και διδακτικό!

Α.Τ❤


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου